Kształt myśli

Labirynt samotności, fot. LH 08.2015

„Myśli na progu wielkiej liczby niepotrzebnych myśli (..)”

Maciej Niemiec, ze zbioru „Stan nasycenia”, 2012

Środowisko współczesnego świata nie sprzyja myśleniu. Myśl doskonała, ujawniająca rzeczywistość (prawdziwa), do której mogłaby dotrzeć istota rozumna, jest bardzo słabo podtrzymywana przez energię informacji w kolorze żółtym, współtworzącą strukturę świata. Wspomniana wyżej energia wspiera rozwój duszy i rozjaśnianie świadomości. Jest jej obecnie w świecie (w środowisku) bardzo mało. Ogólnie i z grubsza ujmując, takie są koleje ewolucji świata w czasie. A szczegółowo – napiszę o tym, jak lepiej rozpoznam sprawę.

Dziś zajmę się cyklami obiegu energii informacji w odniesieniu do myślenia. Młode, surowe, niedojrzałe myśli pojawiają się stale; gromadzone są na progu (tam, gdzie kształt ulega rozpraszaniu) – o nich mówi Maciej Niemiec w cytowanej frazie. Tu możliwe są trzy dalsze ścieżki. Pierwsza, o której w kolejnych słowach pisze poeta („Zszywa je jasnowidząca maszyna do szycia”), to segregacja na progu i odkładanie myśli jako danych do bazy, jako wiedzy; wynikiem jest myśl stara, energetyczno-informacyjny odpowiednik starej materii. Druga ścieżka jest zabijaniem myśli, a przykładem takiego działania – medytacja, której celem jest „czysty umysł”, odpędzanie myśli, utworzenie pustki; wynikiem jest śmierć myśli. Trzecia ścieżka jest nieco dłuższa i kręta. To poszukiwanie i wybranie myśli ciekawej oraz nadanie jej formy. Przykład: tak wygląda dochodzenie do rozwiązań projektowych, które stosuję w architekturze krajobrazu – wyciszenie mózgu, tworzenie przestrzeni w umyśle, by pojawiła się w niej myśl wybrana, właściwa, odpowiedź na pytanie; jest to forma medytacji twórczej. Inny przykład: „Eureka!” (znalazłem). Wybrana, czy błyskotliwa myśl nie jest końcem procesu myślenia. Konieczne jest zmiękczenie, pewne rozproszenie jej formy przez wątpliwości, ocenę dopasowania do rozwiązywanego problemu; wynikiem jest żywa, bardziej miękka myśl, odpowiadająca już energii lewej ręki. Kształt takiej myśli wydobywany jest ostatecznie dzięki całkowitemu uwolnieniu procesu myślenia. Uwolnieniu od przyjętych i jedynie akceptowanych metod, ograniczających myślenie do ram świata materialnego i konieczności dopasowania do istniejących „pewników” wiedzy o świecie; dzięki wyjściu poza „Ale nikt tak nie robi!”. Z niezbędnym zachowaniem spójności i powiązań logicznych myśli, by nie wyszedł z tego bełkot. Jest to wykorzystanie skupiającej zielonej energii połączenia informacji; wynikiem tego procesu jest zrozumienie, myśl doskonała, która może być dalej „domyślana” i rozbudowywana lub odrzucana. Myśl taka pokazuje skupiającą energię informacji w kolorze żółtym, najwyższą osiągalną w zakresie energii lewej ręki.

Jak widać, punktem wyjścia jest (wydaje się, że zawsze) świat materialny, konieczność, energia prawej ręki. Dojście może być nieskończonością, nieograniczonością, wszystkim.