Ojczyzna

13 lipca 2021, fot. LH

„Heimatland” („Wonderland”) – ojczyzna wyrażona przez poczucie bliskości danego kawałka ziemi – to tytuł filmu, zrealizowanego w Szwajcarii w 2015 roku; wyreżyserowanego przez 10 osób! Oglądałam go dobry rok temu; podobał mi się – był wyrazisty. Jest opowieścią o nieoczekiwanym i niezrozumianym zagrożeniu oraz reakcji ludzi na nie. Nad Szwajcarią rozbudowuje się wielka, groźna chmura, tłumiąca całkowicie światło słoneczne; ogranicza się do granic tego kraju i jest zjawiskiem niewytłumaczalnym. Film koncentruje się na zachowaniu się ludzi wobec tego zjawiska, pokazuje także błyskawiczny rozpad organizmu państwowego. Sugerowaną przyczyną pojawienia się takiego letalnego niebezpieczeństwa jest zachowanie się Szwajcarii w czasie II wojny światowej, nie udzielenie pomocy Żydom, izolacjonizm, dbanie jedynie o dobra materialne – czyli chmura staje się formą spłaty długu karmicznego.
Nawiązuję do tego filmu nie dla jego fabuły, ale z czysto metafizycznego powodu. Chmura, której narastanie zmierza do wytłumienia całego życia danego obszaru, jest możliwym scenariuszem zapadania się przestrzeni. Załóżmy, że jakiemuś rządowi uda się wyszczepienie wszystkich obywateli i rezydentów danego państwa – kto będzie wtedy podtrzymywał jego przestrzeń, kto stanie się zwornikami sklepienia królewskiego? Zapadająca się przestrzeń odzwierciedli się zjawiskach fizycznych – narastających, budzących grozę.
„Burza w suchy las – nadchodzi trudny czas”. Moja babcia  Władysława, z Sarnowy, tak mawiała, gdy burza pojawiała się zimą, wtedy drzewa są bezlistne. 17 stycznia bieżącego roku, w czasie zadymki gradowo-śnieżnej słychać było grzmoty i widać – odległe błyski. Mnóstwo komórek burzowych ujawniło się w centrum Polski. IMGW zanotowało je, jako bardzo nietypowe, rzadko występujące zjawiska. Czy ludowe porzekadło pokaże bliską przyszłość? Czas przecież JUŻ jest trudny..