Żywienie ciała
Sezon sakura: solone kwiaty wiśni moczą się przed dodaniem do herbaty, fot. LH 2015
Tym razem mowa będzie o utrzymywaniu żywego ciała przez istoty rozumne żyjące w materii. Zastrzeżenie to jest konieczne, gdyż żywienie ciał zwierząt istotnie różni się od tego procesu w odniesieniu do dusz rozumnych. Tak widzi to i ocenia metafizyk.
Energię informacji, niezależnie od jej pochodzenia i trwałości (tj. tego, czy jest elementem środowiska tworzącego czas, czy też efemerydą do pożytkowania przez duszę), opisuję za pomocą kolorów radiestezyjnych. W przypadku jedi (efemerydy) dodaję, czy jest to energia skupiająca, czy rozpraszająca, lub też melanż powyższych. O środowisku tworzącym czas i kolorach radiestezyjnych będę jeszcze pisać, ale później. Co do trybu skupiającego i rozpraszającego oraz pośredniego jedi – rozróżnienie to pokazuje, czy i na ile informacja przechodzi przez bramkę. Bramką, o charakterze analogowym, nie – binarnym, określam przesunięcie świata (tj. informacji: Świat) wzdłuż osi Wszechświata, w jednej chwili. O ruchu świata pisałam trochę we notatce z 16.07.2017. Świat, obserwowany przez żyjące w nim istoty rozumne, jest czymś w rodzaju klasycznego filmu. W chwili, podstawowej jednostce czasu, taśma filmu przesuwa się o jedną klatkę. Projektorem jest czas, a mechanizm napędowy projektora tworzą dusze rozumne. Skupiający tryb energii to przejście informacji wraz z przesuwającym się światem i zapisanie jej w osi Wszechświata, w procesie powrotu (piątym procesie w chwili). Rozpraszający tryb energii skutkuje niemożnością przejścia informacji przez bramkę. No i są tryby pośrednie: trochę tak, trochę tak.
Najogólniej: żywienie ciała istot rozumnych polega na utworzeniu (nadaniu) kształtu, który w kolejnej chwili zamienia się w kształt życia – kształt w ruchu. Ruch znamionuje życie, więc żywienie powinno odzwierciedlać tę prawidłowość. Energię informacji, biorącą udział w żywieniu, można podzielić na trzy grupy: budulec, ruch i podmiot, który całość obsługuje i czerpie pożytki.
Budulec to energia informacji w trzech kolorach radiestezyjnych: biała (surowiec), czerwona (kształt) i pomarańczowa (kształt życia). Ruch jest pokazywany także przez trzy kolory: niebieski (rozpraszanie kształtu, umożliwiające ruch), zielony (połączenie informacji w poprzek czasu) i żółty (połączenie informacji wzdłuż czasu). Podmiot – tego, który działa i obserwuje – pokazuje kolor fioletowy. Fioletowy to lustro, w którym prawe staje się lewe. Energia prawej ręki (konieczność) zmienia się w żywiącą energię lewej ręki.
Komponowanie jedzenia żywiącego to naprawdę duża sztuka. Ale nawet mistrz w tym zakresie nie jest w stanie żywić ciała bez relacji ze światem. Uzyskanie dobrego żywienia wymaga procesu w procesie (M/L, czyli MUL) – zielonej energii informacji. Człowiek musi należeć do świata, być akceptowany, móc wykorzystywać swój potencjał, czyli BYĆ, nie tylko trwać. W sytuacji, gdy „ta pani jest jakaś dziwna” albo „z tym panem nie będziemy rozmawiać”, relacje te są odrzucane przez otoczenie, a człowiek skazany jest na krótki cykl energetyczny (czy – dominację tego cyklu). Rezultatem jest białaczenie, gromadzenie w ciele białej rozpraszającej energii informacji (odpadu), która w całości powinna być wydalana. Mechanizm ten przypomina nieco sytuację banity w prymitywnych społecznościach – długo nie da się tak żyć..
c.d.n.