Sukienka

Ceramika użytkowa autorstwa LH, 05-06.2017

Z materiału, nici, guzików, dodatków i pracy krawcowej powstaje coś użytkowego – sukienka. Porównanie to przyszło mi na myśl, gdy szukałam analogii dla energii informacji, która jest nałożeniem zebranego obrazu światła na macierz nie oscylujących kwantów czasu stojącego (bindi gerandi). Ta użytkowa energia (energie) informacji nazywa się jedi. Tak. Tak, jak w „Gwiezdnych Wojnach” – rozumienie, czym są jedi, jest tam podobne. Baśnie, mity, wierzenia, twórczość – wszędzie można znaleźć jakiś obraz rzeczywistości, ziarno prawdy. Ale to na marginesie. Jedi powstają w drugim procesie chwili, tuż przed ujawnieniem się świata i biegiem czasu. Kończą swoje istnienie wraz z rozwiązaniem chwili – zakończeniem wyświetlania danej sceny. Czyli są efemeryczne, nie tworzą środowiska – rzeczywistych podstaw istnienia świata. Metafora jedi-szaty nawiązuje do baśni. Baśni Hansa Christiana Andersena „Nowe szaty cesarza”. Jedi są w połowie nowymi szatami cesarza, sukienka się szyje z tego, co pozorne (zebrany obraz światła) i tego, co rzeczywiste (macierz bindi gerandi).

Jedi biorą udział we wszystkich procesach (cyklach) energetyczno-informacyjnych, które zasilają – żywią – mieszkańców świata materii. Są energią informacji, którą w trakcie trwania chwili istoty rozumne mogą pożytkować. Tyle, że prawie tego nie robią. Jedi stanowią mityczną darmową energię przestrzeni; kwestią jest – jak jej użyć?

c.d.n.

PS W maju 2019 widzę, że ten tekst i kilka poprzednich wymagają istotnej korekty. Ale nie robię tego, zostawiam stare pomysły jak eksponaty w muzeum myślenia.